Op bezoek bij het brandwondencentrum
Sinds 1994 ondersteunt HoPe het brandwondencentrum in het regionaal ziekenhuis van Cusco. Voorheen was dit een plek met zeer beperkte middelen en voorzieningen. Kinderen die er behandeld werden sliepen op kartonnen dozen bij gebrek aan bedden, en hergebruikt verband was de sombere norm vanwege een schrijnend tekort aan medische benodigdheden. Nu is de afdeling veel beter ingericht met bedden en goede matrassen. En door donaties kan HoPe verband en andere hulpmiddelen kopen zodat de patiënten veel beter genezen. Samen met twee medewerkers zorgt HoPe voor de nabehandeling zoals revalidatie door middel van fysiotherapie en traumaverwerking via speltherapie.
Tijdens ons bezoek aan HoPe in Cusco bezochten we ook het brandwondencentrum. Julio liet ons zien wat HoPe in de afgelopen jaren allemaal gedaan heeft. Heel spannend. Gelukkig werden we hartelijk ontvangen door fysiotherapeute Elsa en speltherapeute Ana Lucía. De afdeling was een lange gang met verschillende kamers voor patiënten, waarvan één speciaal voor kinderen. Er is een behandelkamer en HoPe heeft een bad laten plaatsen om de patiënten in te kunnen behandelen. Voorheen moest dat onder een douche.
Ook is er een speelzaal ingericht waar Ana Lucía voornamelijk werkt. Daar stond de kleine enthousiaste Judith ons springend op te wachten. Het kleine meisje met haar vrolijke gezichtje stak direct haar verbonden hand omhoog om te laten zien wat ze mankeerde. Met haar vingertjes had ze naar het stopcontact gegrepen met verbrande vingers tot gevolg. Na een operatie moet de wond nu helen en zal later fysiotherapie volgen zodat ze haar vingertjes weer goed kan gebruiken.
In de speelzaal kunnen de kinderen hun gedachten verzetten en leren ze om hun verbrande lichaamsdelen te gebruiken. Ook biedt deze ruimte plek voor moeders van kleine kinderen. Ongelukken in huis met kokend water komen hier vaak voor. Huizen zijn klein en hebben vaak maar één vertrek. Hierdoor wordt alles op één of twee vierkante meter gedaan: gegeten, geslapen, gekookt. Regelmatig komen er dan ook kleine kinderen in het brandwondencentrum terecht omdat ze een pan kokend water over zich heen hebben gekregen. Ook dit hebben we gezien bij een kindje van 9 maanden. De jonge moeder mag de hele tijd bij haar kindje blijven en krijgt emotionele hulp om hiermee om te gaan en ervoor te zorgen dat ze er voor haar kleine kan zijn tijdens de behandelingen.
Elsa heeft een eigen ruimte om de patiënten verder te helpen herstellen. Er staan hometrainers, een loopband en een crosstrainer om ervoor te zorgen dat patiënten kunnen oefenen. Verder onderhoudt Elsa de wonden goed om ze soepel te houden en zorgt ze ervoor dat het niet weer aan elkaar groeit na een operatie. Tot slot maakt ze gebruik van een soort druk-tape om te voorkomen dat vocht ophoopt in de wonden. We zagen Elsa aan de slag met een jongetje van 5 dat zijn vingers verbrand had door elektriciteit. Door het hoge voltage zijn twee vingers aan elkaar geschroeid en zijn de vingers tot een vuist verkrampt. Tijdens een operatie zijn de vingers losgemaakt en is de hand weer rechtgezet. Nadat de wond goed genezen was, kon Elsa met hem aan de slag om zijn vingers weer sterk te maken zodat hij ze weer volledig kon gebruiken. Prachtig om te zien hoe ze dit deed. Met zoveel geduld en heel veel oog voor het jongetje, gericht op zijn leeftijd en hoe spannend en pijnlijk dit allemaal voor hem was. Lachend doorstond hij zijn therapie. Bij een wat oudere jongen wilde ze zien hoe zijn vorderingen waren door naar hem zijn middelvinger op te steken en ze daagde hem uit hetzelfde naar haar te doen.
Wat ons het meest opviel was de positieve energie die er op de afdeling heerste. Er wordt veel gelachen en iedereen kan steun bij elkaar vinden. De focus is op het herstel en altijd met oog voor de patiënt en familie. Zo mocht kleine Judith, omdat ze verder gezond is, gewoon op de afdeling rondlopen en hoefde niet in bed te blijven. Haar kinderlijke positieve energie straalde ook uit over de anderen. Er werd samen gespeeld en de moeders van kinderen tot 7 jaar mogen dag en nacht blijven. Geen strenge regels dus, maar het geloof dat een positieve instelling het herstel bevordert.
Anke en Tom
Naschrift. Inmiddels is HoPe in onderhandeling om het brandwondencentrum over te dragen aan het regionaal ziekenhuis.
