Toen ik voor een schoolopdracht een stukje moest schrijven voor een magazine dat wij als klas zouden maken, wist ik wel bij wie ik aan moest kloppen voor een goed verhaal. Walter zei dat hij me graag wilde helpen en mijn klasgenoten waren dolenthousiast over het artikel. "Hier moet ik meer mee doen", dacht ik. 

Nu, vier jaar later, ben ik afgereisd naar Cuzco om het verhaal waar ik eerder over had geschreven met eigen ogen te zien. Waar het eerder ging over een paar bladzijden in een tijdschrift, gebruik ik de verhalen nu als mijn afstudeerproductie voor de opleiding journalistiek. 

Twee maanden lang heb ik voor mijn podcast verhalen opgehaald bij iedereen die in Peru betrokken is bij stichting HoPe. Zo heb ik meerdere schoolbezoeken gedaan, gepraat met het Ministerie van Onderwijs in Cuzco en allerlei andere projecten bezocht waar HoPe aan mee werkt. De ervaringen die ik hier heb opgedaan, zal ik nooit meer vergeten. De tomeloze inzet van de stichting is iets ongelofelijks. Er wordt gewerkt op plekken waar de overheid van Peru nooit komt. Zestigduizend leerlingen krijgen goed onderwijs, met dank aan stichting HoPe, en iedere leerling telt. 

Mijn Spaans is nog steeds niet al te goed, maar toch wilden de kinderen iedere keer met mij praten, in de microfoon of niet. Ze lieten mij mooie tekeningen en andere kunstwerken zien die ze gemaakt hebben op school of we gingen samen voetballen. Dat was heel veel. En dat is op 4000 meter hoogte voor een Nederlander haast onmogelijk. Uiteindelijk was het steeds weer jammer dat we weggingen. 

Wanneer mijn podcast te beluisteren zal zijn weet ik nog niet. Ik heb nu alle bijzondere verhalen vastgelegd, en die ga ik vervolgens bundelen in één mooi verhaal. 

Met vriendelijke groet,
Fons Assen
Journalist