Krijgt Peru een schoolmeester als president?

Op 6 juni aanstaande bepaalt het Peruaanse volk wie er de komende vijf jaar president van de republiek zal zijn: de radicaal-linkse schoolmeester en vakbondsman Pedro Castillo of de conservatieve populiste Keiko Fujimori. Bij de eerste verkiezingsronde op 11 april behaalden die twee uitersten de meeste stemmen. 

Op 11 april waren er algemene verkiezingen in Peru. Het ging daarbij om het presidentschap, de twee vicepresidenten en de 135 parlementsleden. Voor het presidentschap waren er maar liefst 18 kandidaten. De twee met de meeste stemmen gaan op voor de tweede ronde op 6 juni aanstaande. Voor iedereen onverwacht haalde Pedro Castillo, die te paard naar het stembureau kwam, de eerste plaats met bijna 20% van de stemmen. Keiko Fujimori werd tweede met 13,5% van de stemmen. 

2021 05 Verkiezingen FujimoriKeiko Fujimori is de dochter van de voormalige president Alberto Fujimori (1990-2000), die destijds is veroordeeld vanwege corruptie en mensenrechtenschendingen. Keiko, oppositieleidster, lid van de rechts-populistische partij Fuerza Popular (“Volkskracht”), doet nu voor de derde keer een gooi naar het presidentschap. In 2011 en 2016 verloor zij nipt.
Intussen loopt tegen haar een rechtszaak wegens witwas- en corruptiepraktijken. In economisch opzicht is zij voorstandster van de vrije markt. Zij heeft vooral aanhang onder de economisch bevoorrechte elite in Lima.

2021 05 Verkiezingen CastilloCastillo die optreedt als kandidaat van de partij Peru Libre, was lange tijd onderwijzer in het basisonderwijs. Hij heeft naam gemaakt als leider van de onderwijsvakbond die enige jaren geleden onderwijsstakingen organiseerde. HoPe was daar niet zo blij mee.
Het was het plan van de regering om de onderwijskrachten te dwingen zich bij te scholen om op die manier de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. Wie zich niet zou laten bijscholen, zou na enkele herkansingen zijn/haar baan als leraar (kunnen) verliezen. Fundación HoPe, al te vaak geconfronteerd met zeer matige deskundigheid, vaardigheden en motivatie van onderwijzend personeel, was blij met dit ingrijpen van de regering. Castillo daarentegen, voerde met zijn vakbond oppositie tegen dit plan. Hij kwam op voor de “verworven rechten” van de leraren zoals salaris en aanstellingen voor onbepaalde tijd. Hij leek daarbij geen oog te hebben voor het broodnodige opkrikken van het onderwijsniveau.
Analisten schrijven zijn onverwachte succes bij de presidentsverkiezingen toe aan een groeiend wantrouwen in het land ten opzichte van het politieke establishment en zijn strijd tegen de corruptie. Daarbij is een sterk punt van Castillo dat hij opkomt voor de armen. Het neoliberale economisch denken lijkt ook in Peru op zijn retour. Castillo’s economisch beleid zal zeer links zijn, waarbij tegenstanders waarschuwen voor het gevaar van het “Chavismo”, naar het voorbeeld van Hugo Chavez, de linkse dictator van Venezuela. Castillo zelf wijst deze “verdachtmaking” resoluut van de hand.
In sociaal opzicht staat hij als conservatief bekend. Zo lijkt hij niet geïnteresseerd in vrouwenemancipatie, #MeToo, het recht op abortus, homorechten en stelt hij een krachtige handhaving van de openbare orde op prijs. Het is ook de vraag in hoeverre hij burgerinitiatieven en ondersteunende Non-Gouvernementele Organisaties zal toelaten. Daar staat tegenover dat er ook nog altijd een parlement is dat “een corrigerende tegenmacht” kan vormen.

Menigeen kijkt met meer dan gewone belangstelling uit naar de uitkomst van de verkiezingsstrijd die op 6 juni wordt beslecht.
Hopelijk leiden de verkiezingsbijeenkomsten niet tot extra Covid-infecties.

anbi

...en druk enter
...en druk enter